Φιλοσοφία

Οι Δρόμοι

Κύριος στόχος στο ΑΝΕΛΥΤΡΟΝ είναι η διεύρυνση της εαυτο-συνειδητότητας, η ανθρωπογνωσία.

Σε αυτό το εργαστήρι Ψυχοσωματικής Αγωγής εκγυμναζόμαστε ώστε να μαθαίνουμε να βιώνουμε μικρά θαύματα ζωής ενόσω εκπαιδευόμαστε στη μεταστροφή του νου από την άρνηση ή την αντί-δραση και την πόλωση στην κατάφαση, τη σύνθεση, τη δράση, αναγνωρίζοντας τους πόρους και τιμώντας τα ταλέντα.

Όλα αυτά ενώ μαθαίνουμε να ευγνωμονούμε τους προγόνους, να συγχωρούμε αυτό τον ατελή-ανθρώπινο εαυτό και να αγαπάμε το σώμα, ζώντας εντέλει τη ζωή που μας χαρίστηκε λίγο πιο ελεύθεροι, λίγο περισσότερο χαρούμενοι, λίγο περισσότερο υγιείς!!

Η κύρια θεωρία πίσω από κάθε τεχνική ή προσέγγιση που υπηρετούμε είναι η αντίληψη περί ολιστικής φύσης της ανθρώπινης ύπαρξης και αρμονικής συνεργασίας των τριών εγκεφάλων της.

Ενστερνιζόμαστε και υποστηρίζουμε τη θέση ότι ο άνθρωπος είναι μια ενότητα, ένα σύνολο λειτουργιών (μορφολογικών, συναισθηματικών, νοητικών και οργανικών) που, όταν είναι σε αρμονία μεταξύ τους (ευκρασία), επιτρέπουν τη φυσιολογική ανάπτυξη και εξέλιξη του δυναμικού του, ενώ όταν κάτι πάσχει, τότε δημιουργείται σχίσμα ανάμεσα στα διάφορα επίπεδα (νοητικό, σωματικό, συναισθηματικό), με αποτέλεσμα το άτομο να χάνει την επαφή με τον βαθύτερο και αυθεντικό πυρήνα του και να αρρωσταίνει.

Μέσω της ασθένειας όμως το σώμα μας μιλάει για τον εαυτό μας. Υποφέρει και αναπτύσσει ψυχοσωματικά σύνδρομα για να εκφράσει τη δυσφορία του για την αντίληψή μας περί της πραγματικότητας που ζούμε. Μιλάει, φωνάζει και νοσεί προσπαθώντας να μας θεραπεύσει από τοξικά «μιμίδια».

Το περιβάλλον όπου μεγαλώνει ένας άνθρωπος, αρχής γενομένης από το στάδιο της ενδομήτριας ζωής του, παίζει μεγάλο ρόλο στην ψυχοσωματική του ανάπτυξη και στο πώς θα διατηρήσει ή θα κλείσει τη σύνδεσή του με την πηγή των άπειρων δυνατοτήτων του, με την πηγή της χαράς της ύπαρξής του.

Οι κρυφοί ή ορατοί κανόνες που ο έξω κόσμος επιβάλλει στο μικρό ανθρωπάκι, οι προσδοκίες των ενηλίκων από αυτό, η απαγόρευση της έκφρασης των πραγματικών του συναισθημάτων και αναγκών, η αδυναμία των γονέων να ανταποκριθούν στους δικούς τους φόβους και στις ανασφάλειές τους υποχρεώνουν το νεαρό άτομο σε μια ψυχοσωματική εκπαίδευση που το φυλακίζει σε έναν μη αυθεντικό τελικά εαυτό, ο οποίος χρησιμοποιεί έξυπνους μηχανισμούς επιβίωσης προκειμένου να μη βιώσει δυσάρεστα συναισθήματα όπως ο φόβος ή ο θυμός. Κρατά τις αναμνήσεις του σφαλιστές για να μην ξυπνήσει το τέρας του πόνου του παρελθόντος.

Όμως στο σώμα του έχει τα αποτυπώματα όλων των βιωμάτων του. Και είναι αυτό το σώμα που νοσεί, προκαλώντας συμπτώματα στην προσπάθειά του να «ξυπνήσει» τη λειτουργία όχι απλώς του μηχανισμού επιβίωσης αλλά του μηχανισμού της άσκησης στην τέχνη της ζωής!!

Οι Γέφυρες

Η πυρηνική φιλοσοφία του ΑΝΕΛΥΤΡΟΝ βρίσκεται σε αντιστοιχία με την προτροπή του Καρλ Γιουνγκ (1875-1961) στον νέο ψυχοθεραπευτή να μάθει τόσο καλά τις θεωρίες του, ώστε να είναι σε θέση να τις αφήσει στην άκρη όταν αγγίξει το θαύμα της ανθρώπινης ψυχής.

Στο ΑΝΕΛΥΤΡΟΝ ενστερνιζόμαστε αυτή τη φιλοσοφία ζωής και προσφέρουμε «θεραπεία» δημιουργώντας ένα κατάλληλο πλαίσιο ασφάλειας και αποδοχής προκειμένου να ενεργοποιηθεί η εσωτερική αυτή δύναμη του προσερχόμενου προς εργασία ατόμου.

Στη Σωματική Ψυχοθεραπεία το σώμα τόσο του θεραπευτή όσο και του προσερχόμενου προς θεραπεία αποτελεί το κύριο εργαλείο δουλειάς μας. Είναι η γέφυρα που μας παρέχει πρόσβαση σε μια πληροφορία απωθημένη ή παραμελημένη.

Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι, καθώς τα απωθημένα-καταπιεσμένα συναισθήματα μεταφράζονται σε αδρανή ενέργεια η οποία διοχετεύεται μέσω των νευροδιαβιβαστών του σώματος σε όλα τα όργανά του, γίνονται ορατές δυσάρεστες έως και καταστροφικές για την υγεία του οργανισμού συνέπειες.

Η στάση, η κίνηση ή ακινησία του, οι μυϊκές του συσπάσεις, η τονικότητα των μυών του (υπερ-/υπο-τονία), η κατάσταση του συμπαθητικού και παρασυμπαθητικού συστήματος, ο τρόπος αναπνοής του αποκαλύπτουν εσωτερικές συγκρούσεις οι οποίες μεταλλάσσουν τα καταπιεσμένα συναισθήματα σε οργανικά προβλήματα, προκαλώντας διαρροές ενέργειας που διαταράσσουν την ισορροπία του μεταβολισμού, εξασθενίζουν το ανοσοποιητικό σύστημα και τοξικοποιούν το σώμα παίρνοντας τη μορφή των ψυχοσωματικών συμπτωμάτων.

Η εργασία με το σώμα γεφυρώνει το χάσμα ανάμεσα στην υλική και τη μεταφυσική πραγματικότητα, ανάμεσα στα τρία τμήματα του ανθρώπινου εγκεφάλου –τον ερπετοειδή/ενστικτώδη, τον μεταιχμιακό (ή λιμβικό)/συναισθηματικό και τον νεοφλοιό/λογικό εγκέφαλο.

Χαρτογραφώντας τα σωματικά αποτυπώματα χαρτογραφούμε τα φίλτρα μέσα από τα οποία «βλέπουμε και κατανοούμε» την πραγματικότητα, χαρτογραφούμε τις παλαιές πεποιθήσεις μας που μας καθοδηγούν στο παρόν και ορίζουν το μέλλον μας.

Στο ΑΝΕΛΥΤΡΟΝ υιοθετούμε Συνθετική Σωματική Ψυχοθεραπευτική προσέγγιση στον τρόπο εργασίας μας. Σεβόμενοι τη μοναδικότητα της κάθε ανθρώπινης ύπαρξης τη δεδομένη χρονική στιγμή, σεβόμενοι το εδώ και τώρα της συνάντησής μας μαζί της, υιοθετούμε την ευελιξία στην επιλογή τεχνικών και μεθόδων στο πλαίσιο της εργασίας στην Ψυχοσωματική Αγωγή, που δεν είναι παρά η εκμάθηση της Τέχνης της Σύνδεσης με τον Εαυτό και με τον Κόσμο, η οποία συμπυκνώνεται στο βίωμα του Εν-σώματου εαυτού και αποτελεί υψηλή έκφραση συνειδητότητας.

Με όχημα και περιέκτη το σώμα, το άτομο αποκτά εμπειρία της βαθιάς ηρεμίας, της γαλήνης, της χαράς, της παρουσίας, καταστάσεων δηλαδή Ύπαρξης!!

Οι Τεχνικές

Πολλοί θεωρητικοί της επιστήμης της Ψυχολογίας έχουν ασχοληθεί με το ένστικτο ζωής που περιέγραψε πρώτος απ’ όλους ο Φρόυντ (1856-1939). Για να παραφράσουμε τα λόγια του Καρλ Ρότζερς (1902-1987), μέσα σε κάθε ανθρώπινη ύπαρξη υπάρχει ο σπόρος, η κινητήριος εκείνη δύναμη που την ωθεί να πραγματώνει το δυναμικό της· ή, όπως το θέτει η Κάρεν Χόρνεϊ, κάθε ανθρώπινη ύπαρξη εμφανίζει μια εγγενή ροπή προς την αυτοπραγμάτωση. Η Βιρτζίνια Σατίρ πάλι πιστεύει ότι «κάθε ανθρώπινη ύπαρξη αποτελεί ένα θαύμα που εξελίσσεται συνεχώς, το οποίο είναι ικανό για διαρκή ανάπτυξη και αλλαγή και για κατανόηση καινούριων πραγμάτων».